ચિંતામુક્ત કઈ રીતે રહી શકાય: હંમેશ માટે ચિંતામુક્ત રહો!

શા માટે ચિંતા? શું તમને ચિંતા ગમે છે?

“ના, હું ચિંતા બંધ કરવા ઈચ્છું છું...”

તો પછી ચિંતા કઈ રીતે બંધ કરવી તે માટે નીચે દર્શાવ્યા મુજબના ઉપાયો અજમાવો:

તમારી ચિંતાઓ તમે પોતે ઊભી કરેલી છે કે વાસ્તવિક છે? તેનું વિશ્લેષણ કરો. દાખલા તરીકે, લોકો શું વિચારશે અને તમે તે બધાની અપેક્ષાઓ પૂરી થાય તેવા પ્રયત્નો કરો છો તેની ચિંતા છે, તો તે પોતે ઊભી કરેલી ચિંતા કહેવાય.
સમસ્યા અંગેના વિચારોમાં મૂંઝાઈ ન જાઓ, તેના બદલે તેનું સમાધાન શોધવાનો પ્રયત્ન કરો.
જો તમે સમાધાન શોધી ન શકો તેમ હોય તો, તમારા હિતેચ્છુઓની સલાહ લો.
તમારા પોતાના કામ ધ્યાન કેન્દ્રિત કરો, નહીં તો તમારા વર્તમાન સાથે તમારું ભવિષ્ય પણ બગડશે.
જો કોઈ બાબત તમારા નિયંત્રણની બહાર જતી રહી હોય અને તમને કોઈ સમાધાન ન સૂઝતું હોય તો, શા માટે ચિંતા કરવી? હકારાત્મક (પોઝિટિવ) વલણ રાખો અને પ્રયત્નો કરે રાખો.

ભગવાન કહે છે, “પ્રતિકૂળ પરિસ્થિતિનો સામનો કરો, એના સમાધાન વિશે વિચારો, પરંતુ ચિંતા ન કરો.”

ચિંતા એ પ્રગટ અગ્નિ છે. કશું ખરાબ બનશે તેની ચિંતામાં વ્યક્તિ પોતે ખલાસ થઈ જાય છે. પરમ પૂજ્ય દાદાશ્રી કહે છે, “કાળજીભર્યું વર્તન એ જાગૃતિ છે અને ચિંતા એ તો પોતાને જ અંદર કોરી ખાય છે.” જીવનમાં બધા જ પ્રકારના તણાવ અને ચિંતાનું મુખ્ય કારણ વ્યક્તિનો પોતાનો અહંકાર અને કર્તાપણાની માન્યતા જ છે, આ જગતમાં સાચો કર્તા કોણ છે તે શોધવું, તે જ ચિંતામુક્ત થવા માટેનું સર્વોચ્ચ સમાધાન છે. આ જ્ઞાન મેળવવા માટેનું પ્રથમ સોપાન આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવું તે છે અને પછી કર્તાપણા પાછળના વિજ્ઞાનને શોધી શકાય છે.

ચાલો કઈ રીતે ચિંતા બંધ થાય અને તમારી જાતને ચિંતાની સાંકળોથી મુક્ત કરવાનું શીખવા માટે આ વાંચીએ...

શું તમે ખૂબ ચિંતા કરો છો?

શું તમે ખૂબ ચિંતા કરો છો? તમે ક્યારેય વિચાર્યું છે કે ચિંતાઓ તમે પોતે ઊભી કરેલી છે કે હકીકતમાં છે? ચિંતા કરવાથી ફક્ત પરિસ્થિતિ વધુ બગડશે, એનું નિરાકરણ નહીં આવે. તો ચિંતા શા માટે?

Spiritual Quotes

ચિંતા તો એક જાતનો અહંકાર કહેવાય છે.
જ્યારે ચિંતા થવા માંડે કે સમજો કે કાર્ય બગડવાનું વધારે. અને જ્યારે ચિંતા ના થાય તો સમજવું કે કાર્ય સ્વયં સુધરી જશે !
ચિંતા બંધ થાય ત્યારથી જ વીતરાગ ભગવાનનો મોક્ષમાર્ગ કહેવાય !
એવી પરિસ્થિતના સામા થજો, ઉપાય કરજો, પણ ચિંતા ના કરશો.
પ્રાપ્તને ભોગવો, અપ્રાપ્તની ચિંતા ના કરો.
વિચાર કરવાનો અધિકાર છે, કે ભઈ આટલે સુધી વિચાર કરવાનો, અને વિચાર જ્યારે ચિંતામાં પરિણામ પામે એટલે બંધ કરી દેવું જોઈએ.
આત્મજ્ઞાન વિના ચિંતા જાય નહીં.
કાળજી અને ચિંતામાં બહુ ફેર. કાળજી એ જાગૃતિ છે અને ચિંતા એટલે જીવ બળ્યા કરવો.
ઘડી પહેલાં થઈ ગયું, તેની ચિંતા શું ? જેનો ઉપાય નથી, તેની ચિંતા શું ? કોઈ પણ બુદ્ધિશાળી સમજે કે હવે ઉપાય નથી રહ્યો, માટે એની ચિંતા કરવાની ના હોય.
આ એક જ ડિપાર્ટમેન્ટની ઉપાધિ હોય, તે બીજા ડિપાર્ટમેન્ટમાં ના લઈ જવી. એક ડિવિઝનમાં જઈએ ત્યારે તે પૂરતું બધું સંપૂર્ણ કામ કરી લેવું.
જે ચિંતા કરે છે, એ ભગવાનને માનતો નથી અને ભગવાનને માને છે, તે ચિંતા ના કરે.
એક ફેરો કઢાપો-અજંપો કરે એટલે ભગવાન કહે છે કે આને તો મારી પડી જ નથી, ચિંતા પોતાના માથે લઈ લે છે, તો કરવા દો એને નિરાંતે ચિંતા!
ચિંતા એ સમજણને નાશ કરનારી વસ્તુ છે.
ચિંતા થવા માંડે તો સમજજો કે કાર્ય બગડવાનું છે ને ચિંતા ના થાય તો સમજજો કે બગડવાનું નથી. ચિંતા એ કાર્યને અવરોધક છે !
ચિંતા એ સંસારનું મોટામાં મોટું બીજ છે. કારણ કે ચિંતા એ મોટામાં મોટો અહંકાર છે. અહંકાર ગયો તો ચિંતા ગઈ.
ચિંતા એ મોટામાં મોટું અભિમાન છે. એટલે કુદરત એને બહુ મોટો દંડ આપે છે. ભગવાનને ગાળો દે એના કરતાં ચિંતા કરનારને વધારે દંડ છે. જે કામ બીજો કરે છે તેની તું ચિંતા કરે છે ? આ કુદરત કરતાંય તું મોટો ?
ઘરમાં એક માણસ ચિંતાના વિચારોમાં હોય તો બીજા બધા ઉપર સામસામી અસરો પડ્યા કરે અને ચિંતામુક્ત થઈ ગયો તો ?!
ચિંતા થવાની જગ્યાએ નિશ્ચિંત રહી શકે તે એનું નામ 'વિજ્ઞાન' કહેવાય! અને આપણા લોકો તો 'ઇઝી ચેર’ ઉપર બેસે ને 'અન્ઇઝી' દેખાય છે!
જેનો ઉપાય નથી, તેની ચિંતા શી ? મરણનો ઉપાય નથી, તેથી તેની કોઈ ચિંતા કરે છે ?
જ્યાં ધર્મ છે ત્યાં ચિંતા નથી અને જ્યાં ચિંતા છે ત્યાં ધર્મ નથી.