આધ્યાત્મિક સૂત્રો

હિંસા કોની કરશો ? જીવમાત્રમાં પરમાત્મા જ છે ! કોને દુઃખ દેશો ?

આ કુદરત એક ક્ષણવાર પણ ન્યાયની બહાર વર્તી નથી. જો કુદરત એક ક્ષણ વાર પણ ન્યાયની બહાર વર્તે તો એ કુદરત, કુદરત નથી.

હિતાહિતનું ભાન કોને કહેવાય ? આ લોક ના બગાડે ને પરલોકે ય ના બગાડે તે.

આધિ, વ્યાધિ, ઉપાધિની મહીં સમાધિ રહે, તે આત્માની સમાધિ.

કષાયોની જેટલી નિવૃત્તિ તેટલી સમાધિની પ્રવૃત્તિ. કષાયોની સંપૂર્ણ નિવૃત્તિ ત્યાં સંપૂર્ણ સમાધિ.

કષાયો એટલે મહીં આત્માને (પ્રતિષ્ઠિત આત્માને) દુઃખ થયા કરે, અજંપો થયા કરે તે.

કરુણા જ આ જગતનું છેલ્લામાં છેલ્લું ‘પેમ્ફલેટ’ છે !

કોઈ જીવને કોઈ પણ જાતના કામમાં લેવાની ઇચ્છા ના હોય, ત્યારથી જ કરુણા ઉત્પન્ન થાય. પરસ્પર આધાર છે ત્યાં સુધી કરુણા ના હોય. આધાર-આધારી ના હોવું જોઈએ. પોતે કો’કનો આધાર થાય ખરો પણ પોતે આધારી ના હોય કોઈના !

કરુણાથી જ ‘જ્ઞાન’ ઉત્પન્ન થાય. કારુણ્યતાનું બીજ પડ્યું છે, તેને ‘જ્ઞાન’ પ્રગટ થયા વગર રહે જ નહીં.

પોતાના સુખનું નહીં, પણ સામાને શી અડચણ છે તે જ રહ્યા કરે ત્યાંથી કારુણ્યતાની શરૂઆત. અમને નાનપણથી જ સામાની અડચણની પડેલી. પોતાના માટે વિચારેય ના આવે તે કારુણ્યતા કહેવાય. તેનાથી જ ‘જ્ઞાન’ પ્રગટ થાય.

એક ચિત્ત થયા પછી જ કારુણ્યમૂર્તિ થવાય.

જ્યાં પુદ્ગલનો આનંદ ત્યાં સંસાર ! ને જ્યાં આત્માનો આનંદ ત્યાં મુક્તિ !