આધ્યાત્મિક સૂત્રો

અજ્ઞાન ગયું ત્યારથી જ મુક્તિનો અનુભવ થાય. અજ્ઞાનથી બંધન છે. શેનું અજ્ઞાન ? પોતે પોતાનાથી જ અજ્ઞાન છે. કૃષ્ણ ભગવાને આને ગુહ્યતમ ‘વિજ્ઞાન’ કહ્યું છે. ગુહ્ય જ કોઈ સમજી શકતા નથી તો ગુહ્યતર ને ગુહ્યતમ ક્યારે સમજાય ?

આ દુનિયામાં છેતરાય કોણ ? લાલચુ ! જો લાલચુ ના હોય તો તેને ભગવાન પણ છેતરી ના શકે. લાલચ ના હોય તો જગત કલ્યાણ થાય.

જ્યાં સુધી અમૂર્તનાં દર્શન થયાં નથી ત્યાં સુધી મૂર્તિનાં દર્શન અવશ્ય કરવાં. મૂર્તિનાં દર્શન એ તો હિન્દુસ્તાનનું સાયન્સ છે. મંદિર દેખે ત્યાંથી જ પગે લાગે.

બાબો ચાલે તેમાં બાબાનો શો પુરુષાર્થ ? એ તો પ્રકૃતિ ચલાવે છે !

તમારા આંબાને ગમે તેટલું ખાતર નાખો તો તે સફરજન આપે ? ના. શાથી ? ત્યારે કહે, સ્વભાવ ના બદલાય.

પુદગલ' તો આત્માની જેલ છે.

પુદગલ આત્માની જેલ છે !

દેહનું કેન્સર તો સારું. પણ આ તો માનસિક ‘કેન્સર’ થઈ જાય, તે તો અનંત ભવો ખરાબ કરી નાખે !

નિયમથી જ દરેક વસ્તુના બે ભાગ હોય છે : ‘રિલેટિવ’ ને ‘રિયલ.’ ફોટાનાં દર્શન કરતાં ‘રિલેટિવ’ની ટપાલ તો કૃષ્ણ ભગવાનને પહોંચે અને ‘રિયલ’માં આપણા આત્માની જ ભક્તિ થાય છે.

શીલ ક્યારે હોય કે ક્યારેય પણ કોઈ જીવમાત્રને મનથી, અહંકારથી, અંતઃકરણથી જરાય દુઃખ ના થાય. એ ભાવ રહે તેને શીલ ઉત્પન્ન થાય.

ખુદાની સાથે એક થવું એમાં મહેનત નથી. ખુદાથી જુદા પડવું એમાં મહેનત છે !

‘પ્રતિક્રમણ’ તો તમે ખૂબ કરજો. જેટલાં જેટલાં તમારી આજુબાજુનાં હોય, જેમને જેમને રગડ રગડ કર્યાં હોય, તેમનાં રોજ કલાક કલાક ‘પ્રતિક્રમણ’ કરજો.