ભયમુક્તિનો માર્ગ

શું એવું તમારા ધ્યાનમાં આવ્યું છે કે, કોઈપણ સંબંધોમાં, જો તમને કોઈ (વ્યકિત) ના ગમતી હોય, તો તમને તેની ભૂલો (દોષ) દેખાવાનું શરૂ થઈ જાય છે? આમ સતત ભૂલો (દોષો) જોવાના લીધે સામા માટે તિરસ્કાર ઉત્પન્ન થઈ જાય છે. પછી જ્યારે જ્યારે તમે તે વ્યકિતનાં સંપર્કમાં આવો છો, ત્યારે તમને અકળામણ થાય છે. અકળામણની સાથે તીવ્ર અભાવ થવાથી તે વ્યકિત માટે ભય ઉત્પન્ન થાય છે આ પૂરવાર કરે છે કે, તમે એવી વ્યકિતઓથી ભય પામો છો, કે જેની ભૂલો તમને દેખાય છે.

હકીકતમાં, આખુ જગત નિર્દોષ છે. સામેની વ્યકિત તમારું કર્મ પુરું કરાવવામાં, માત્ર નિમિત્ત છે. જો તમે આવું વિચારો અને બીજાની ભૂલો જોવાનું બંધ કરી દો, તો તમે આપોઆપ ભયમુક્ત થઈ શકો છો.

કૃષ્ણ ભગવાને પણ કહ્યું છે, ‘વીતરાગ માર્ગ નિર્ભય માર્ગ છે, મોક્ષમાર્ગ છે.’ કૃષ્ણ ભગવાને કેવું સુંદર કહ્યું છે!

દાદાશ્રી કહે છે કે, ‘આત્મા સ્વભાવથી જ સુખનું ધામ છે. પોતે આત્મ સ્વરૂપે છે, બીજું કોઈ તેની પાસેથી તેનું સુખ છીનવી શકે એમ છે નહીં. તે સ્વભાવથી જ દુઃખ અને ભોગવટાથી મુક્ત છે. તેની પાસે જબરદસ્ત ઐશ્વર્ય (પ્રભાવ) છે. કોઈ પણ દુઃખ તેને કેવી રીતે અસર કરી શકે?” તેથી જો તમે તમારા અનંતા સુખના ધામ એવા આત્મ સ્વરૂપને ઓળખો, તો તમને ક્યારેય ભોગવટો નહીં આવે.

વધુમાં, તમે જ્ઞાની પુરુષની નિર્દોષ દ્રષ્ટિની સમજણથી ભયના મૂળ કારણને સમજીને, કોઈપણ પ્રકારનાં ભયમાંથી મુક્ત થઈ શકો છો. માત્ર આટલી અંતર (સૂક્ષ્મ) દ્રષ્ટિ જ તમને શાંત અને ભયમુક્ત બનાવશે.

મુક્તિ મરણના ભયથી

દરેક જીવ અનંત અવતારથી મરણના ભયમાં ને ભયમાં રહે છે. આત્મસ્વરૂપ પામવાથી જન્મ-મરણ માંથી મુક્ત થવાય એમ છે. મૃત્યુના ભયમાંથી મુક્ત થવા માટેની વિશેષ સમજણ.

Spiritual Quotes

કોઈ પુરુષને સ્ત્રી દોષિત બહુ જો જો કરે એટલે તિરસ્કાર વધે અને તિરસ્કાર છૂટે એટલે ભય લાગે.>
રાતે સૂતા પહેલાં ભૂતનો ભો પેઠો હોય કે સાપનો ભો પેઠો હોય, તો આખી રાત તેને ભડકાટ-ભો રહ્યા કરે, ઊંઘેય નહીં અને સવારે એટલે કે પ્રકાશમાં તે ભય નાશ પામે ત્યારે તેનો ભડકાટ જાય. તેમ આ સંસારમાં પણ છે.
જ્યારે મનુષ્યોમાં તો વિપરીત ભય પેસી ગયો છે. વિપરીત ભય એટલે એક જ ભય આવવાનો હોય પણ તેને તે સો જાતના દેખાય અને જે ભય નથી આવવાનો તે દેખાય તેને પણ વિપરીત ભય કહેવાય. એક જણ જમવા આવવાનો હોય અને લાગ્યા કરે કે સો જણ આવવાના છે તે વિપરીત ભય.
ચિંતા કેમ થાય છે ? વિચારો આવે ને તેમાં તન્મયાકાર થાય છે, તેથી ચિંતા થાય છે.
કશી મુશ્કેલી આવે તેમ નથી. મન ડગ્યું તો મુશ્કેલી વળગે ! બસ, આટલો જ જગતનો નિયમ છે !
બુધ્ધિ શાને માટે છે ? ત્યારે કહે, બધાને ઠંડક આપવા માટે, નહીં કે ભડકાવવા માટે. જે બુધ્ધિ ભય દેખાડે તે વિપરીત બુધ્ધિ. તેને તો ઊગતાં જ દબાવી દેવી જોઈએ.
ભયનું દાન આપવાની તો લોકોને પ્રેક્ટિસ પહેલેથી છે, નહીં ? 'હું તને જોઈ લઈશ' કહેશે. તો એ અભયદાન કહેવાય કે ભયનું દાન કહેવાય ?!
ભયનાં માર્યો જૂઠું બોલે છે. અંદર છૂપો છૂપો ભય છે કે ‘કોઈ મને શું કહેશે ?’ >એવું કંઈ પણ ભય હોય. પછી ધીમે ધીમે જૂઠાની ટેવે ય પડી જાય. પછી ભય ના હોય તો ય બોલી જાય.
એ તો વધારે સુખ લાગશે, નિરાંત લાગશે ઊલટી. આ તો એને ભય છે કે આ સુખ મારું જતું રહે. પણ એ છૂટ્યા પછી તો વધારે સુખ લાગશે.
ભય લાગે શા કારણે ? ટેમ્પરરી જાતને સમજે; નિત્ય છે મારું સ્વરૂપ, સમજ્યે ભય ન ઉપજે !>
પોતાની સત્તા તો જોઈ નથી, જાણી નથી ને પરસત્તામાં જ મુકામ કર્યો. તેથી નિરંતર ભય, ભય ને ભય જ લાગ્યા કરે છે.
અપમાનનો ભો જતો રહે, તો વ્યવહારના માણસો નફ્ફટ થઈ જાય. અને નિશ્ચયમાં અપમાનનો ભો જતો રહે, તો માણસ સ્વતંત્ર થઈ જાય !