ચિંતામુક્ત કઈ રીતે રહી શકાય: હંમેશ માટે ચિંતામુક્ત રહો!

શા માટે ચિંતા? શું તમને ચિંતા ગમે છે?

“ના, હું ચિંતા બંધ કરવા ઇચ્છું છું....”

તો પછી ચિંતા કઈ રીતે બંધ કરવી તે માટે નીચે દર્શાવ્યા મુજબના ઉપાયો અજમાવો:

તમારી ચિંતાઓ તમે પોતે ઊભી કરેલી છે કે વાસ્તવિક છે? તેનું વિશ્લેષણ કરો. દાખલા તરીકે, લોકો શું વિચારશે અને તમે તે બધાની અપેક્ષાઓ પૂરી થાય તેવા પ્રયત્નો કરો છો તેની ચિંતા છે, તો તે પોતે ઊભી કરેલી ચિંતા કહેવાય.
સમસ્યા અંગેના વિચારોમાં મૂંઝાઈ ન જાઓ, તેના બદલે તેનું સમાધાન શોધવાનો પ્રયત્ન કરો.
જો તમે સમાધાન શોધી ન શકો તેમ હોય તો, તમારા હિતેચ્છુઓની સલાહ લો.
તમારા પોતાના કામ ધ્યાન કેન્દ્રિત કરો, નહિ તો તમારા વર્તમાન સાથે તમારૂ ભવિષ્ય પણ બગડશે.
જો કોઈ બાબત તમારા નિયંત્રણની બહાર જતી રહી હોય અને તમને કોઇ સમાધાન ન સુઝતું હોય તો, શા માટે ચિંતા કરવી? હકારાત્મક (પોઝિટિવ) વલણ રાખો અને પ્રયત્નો કરે રાખો.

ભગવાન કહે છે, “પ્રતિકૂળ પરિસ્થિતિનો સામનો કરો, એના સમાધાન વિશે વિચારો, પરંતુ ચિંતા ન કરો.”

ચિંતા એ પ્રગટ અગ્નિ છે. કશું ખરાબ બનશે તેની ચિંતામાં વ્યક્તિ પોતે ખલાસ થઈ જાય છે. પરમ પૂજ્ય દાદાશ્રી કહે છે, “કાળજીભર્યું વર્તન એ જાગૃતિ છે અને ચિંતા એ તો પોતાને જ અંદર કોરી ખાય છે.” જીવનમાં બધા જ પ્રકારના તણાવ અને ચિંતાનું મુખ્ય કારણ વ્યક્તિનો પોતાનો અહંકાર અને કર્તાપણાની માન્યતા જ છે, આ જગતમાં સાચો કર્તા કોણ છે તે શોધવું તે જ ચિંતામુક્ત થવા માટેનું સર્વોચ્ચ સમાધાન છે. આ જ્ઞાન મેળવવા માટેનું પ્રથમ સોપાન આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવું તે છે અને પછી કર્તાપણા પાછળના વિજ્ઞાનને શોધી શકાય છે.

ચાલો કઈ રીતે ચિંતા બંધ થાય અને તમારી જાતને ચિંતાની સાંકળોથી મુક્ત કરવાનું શીખવા માટે આ વાંચીએ...

શું તમે ખૂબ ચિંતા કરો છો?

શું તમે ખૂબ ચિંતા કરો છો? તમે ક્યારેય વિચાર્યું છે કે ચિંતાઓ તમે પોતે ઊભી કરેલી છે કે હકીકતમાં છે? ચિંતા કરવાથી ફક્ત પરિસ્થિતિ વધુ બગડશે, એનું નિરાકરણ નહીં આવે. તો ચિંતા શા માટે?

Spiritual Quotes

ચિંતા તો એક જાતનો અહંકાર કહેવાય છે.
જ્યારે ચિંતા થવા માંડે કે સમજો કે કાર્ય બગડવાનું વધારે. અને જ્યારે ચિંતા ના થાય તો સમજવું કે કાર્ય સ્વયં સુધરી જશે !
ચિંતા બંધ થાય ત્યારથી જ વીતરાગ ભગવાનનો મોક્ષમાર્ગ કહેવાય !
એવી પરિસ્થિતના સામા થજો, ઉપાય કરજો, પણ ચિંતા ના કરશો.
પ્રાપ્તને ભોગવો, અપ્રાપ્તની ચિંતા ના કરો.
વિચાર કરવાનો અધિકાર છે, કે ભઈ આટલે સુધી વિચાર કરવાનો, અને વિચાર જ્યારે ચિંતામાં પરિણામ પામે એટલે બંધ કરી દેવું જોઈએ.
આત્મજ્ઞાન વિના ચિંતા જાય નહીં.
કાળજી અને ચિંતામાં બહુ ફેર. કાળજી એ જાગૃતિ છે અને ચિંતા એટલે જીવ બળ્યા કરવો.
ઘડી પહેલાં થઈ ગયું, તેની ચિંતા શું ? જેનો ઉપાય નથી, તેની ચિંતા શું ? કોઈ પણ બુદ્ધિશાળી સમજે કે હવે ઉપાય નથી રહ્યો, માટે એની ચિંતા કરવાની ના હોય.
આ એક જ ડિપાર્ટમેન્ટની ઉપાધિ હોય, તે બીજા ડિપાર્ટમેન્ટમાં ના લઈ જવી. એક ડિવિઝનમાં જઈએ ત્યારે તે પૂરતું બધું સંપૂર્ણ કામ કરી લેવું.